Komedia omyłek, czyli tajemniczy opiekun

Dziś po pracy rączo pokłusowałam na pocztę. Byłam w nastroju błogim, bo odebrałam książkowe przesyłki. Uwielbiam moment rozrywania papieru, odklejania taśmy, otwierania koperty. Często w zdumienie wprawia mnie kreatywność pakujących. Tym razem czekała mnie ciekawsza niespodzianka. 

Oto co znalazłam w jednej z kopert:

Zestaw zrobił na mnie wstrząsające wrażenie Jestem przekonana, że autobiografia Chucka Norrisa obfituje w sensacyjne wyznania, archeologia Palestyny jest fascynująca, a mądrości Talmudu głębokie, jest jednak mały problem: ja tych książek nigdy nie zamawiałam.

Nie mam pojęcia, dlaczego do mnie trafiły wprost z Torunia. Żeby jeszcze zaplątały się pomiędzy nie jakieś pierniczki... 

Tajemniczy sponsorze, serdecznie dziękuję Ci za hojny dar, ale naprawdę nie wiem, czym sobie nań zasłużyłam.

Przypuszczam, że jest to pomyłka i ktoś szlocha po nocach oczekując na zamówione książki, które niesłusznie wylądowały u mnie.

Postaram się sprawę jak najszybciej wyjaśnić. Nie muszę dodawać, że nazwisko pana Tomasza, który szczodrobliwie nadał do mnie tę przesyłkę, nic mi nie mówi. 

Uwaga! Jeśli ktoś z Waszych znajomych wykazuje oznaki depresji wywołane jałowym czekaniem na autobiografię idola, powiedzcie mu, że książka jest w dobrych rękach.

...Mam nadzieję, że cały tydzień nie upłynie w oparach absurdu. :)